به گزارش خبرگزاری حوزه، یکی از مکتبهای فلسفی که تا حد زیادی به مسئله معنای زندگی پرداخته، اگزیستانسیالیسم است؛ در کتاب «معنای زندگی (در خوانش انتقادی نیچه، کامو و سارتر)»، به بررسی انتقادی اندیشههای سه تن از خداناباوران برجستۀ مکتب اگزیستانسیالیسم، یعنی نیچه، سارتر و کامو دربارۀ معنای زندگی پرداخته شده است.
نویسنده در معرفی کتاب آورده است: از بزرگترین پرسشهای بشر، پرسش از معنای زندگی است و این پرسش در محل تقاطع مابعدالطبیعه، دین، فلسفه اخلاق، روانشناسی، معرفتشناسی و فلسفه دین قرار دارد. از مهمترین بحثهای مرتبط با این مسئله بهویژه در غرب، وجود یا عدم خداوند و نقش او در معنابخشیدن به زندگی است. کنارنهادن خدا و دین از معنابخشیدن به زندگی بشر غربی و پیامدهای آن، یعنی دلهره و اضطراب و پوچی، برخی از اندیشمندان مکتب اگزیستانسیالیسم را به این اندیشه رهنمون شد که برای زندگی بیمعنای بشر غربی، معنایی اینجهانی درنظر گیرند. آنان این معنایابی را به عهدۀ افراد انسانی نهادند. اساس رویکرد آنان، انسانگرایی، یعنی آزادی مطلق انسان و منزلت مطلق او در هویتبخشی به خود و آفریدن ارزشها توسط خود او بود.
نویسنده این اثر، حجتالاسلام والمسلمین اسماعیل علیخانی « عضو هیئت علمی مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران » در این کتاب، به بررسی انتقادی رویکرد فکری سه تن از خداناباوران برجستۀ مکتب اگزیستانسیالیسم، یعنی نیچه، سارتر و کامو پرداخته است.
برای این منظور وی نخست به توصیف دیدگاه این سه متفکر دربارۀ معنای زندگی در سایۀ خداناباوری پرداخته و سپس با رهیافتی انتقادی، اندیشهها و مبانی این متفکران را نقد کرده است.
کتاب مذکور در چهار فصل ( با عناوین کلیات، نیچه و معنای زندگی، سارتر و معنای زندگی، کامو و معنای زندگی ) و در یک جمعبندی انتقادی تنظیم شده و در ۳۱۴ صفحه و در شمارگان ۳۰۰ نسخه به همت پژوهشکدۀ فلسفه و کلام اسلامی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی و از سوی نشر این پژوهشگاه تقدیم علاقهمندان شده است.